اختلال طیف اوتیسم، با چالش‌ناشناخته‌بودن و فقدان تصویر روشن در جامعه روبه‌روست. مدیرعامل انجمن اوتیسم کاشان معتقد است که جهان در برابر این بیماری غافلگیر شده و بدون برنامه‌ریزی منسجم، خانواده‌ها و خود کودکان در معرض سوءتفاهم و کمبود امکانات قرار می‌گیرند. در عین حال تجربه کاشان نشان می‌دهد که با چند اقدام کلیدی می‌توان تحول فرهنگی و عملی در این مسیر ایجاد کرد.
چرا اوتیسم همچنان ناشناس مانده است
بسیاری خانواده‌ها از علائم اولیه اختلال اوتیسم آگاه نیستند و تشخیص به تأخیر می‌افتد. نتیجه آن، از دست‌رفتن فرصت طلایی مداخلات زودهنگام برای تقویت مهارت‌های ارتباطی و حرکتی کودکان است. در کنار چالش اطلاع‌رسانی، نبود زیرساخت‌های آموزشی و درمانی ویژه برای افراد دارای نیازهای خاص، به این معضل دامن می‌زند.
اقدام‌های موفق انجمن اوتیسم کاشان
انجمن اوتیسم کاشان با بهره‌گیری از پشتیبانی دستگاه‌های اجرایی و مشارکت مردم، چند طرح اثربخش را اجرا کرده است:
- برگزاری برنامه‌های غربالگری اولیه و کارگاه‌های آموزشی برای خانواده‌ها
- برپایی نمایشگاه‌های فرهنگی-هنری با آثار کودکان اوتیسم
این فعالیت‌ها نه تنها به شناخت بهتر جامعه کمک کرده، بلکه انگیزه خانواده‌ها را برای پیگیری درمان و آموزش کودکان افزایش داده است.
مسیر پیش‌رو برای فاز توسعه
برای تبدیل این گام‌های اولیه به جریان پایدار، دو ضرورت اصلی وجود دارد:
- تأسیس مرکز درمانی-تفریحی تخصصی اوتیسم و سندروم داون
- تدوین برنامه ملی آموزش سواد اطلاعاتی و توانمندسازی معلمان و مربیان
با این اقدامات می‌توان علاوه بر ارتقای کیفیت زندگی کودکان اوتیسم، بار سنگین روانی و هزینه‌ای خانواده‌ها را کاهش داد و گامی جدی در جهت عدالت آموزشی و فرهنگی برداشت.
