وزارت دفاع آمریکا با اختصاص بالغ بر ۱۰.۸ میلیارد دلار در یک برنامه سری به‌نام SHOTCALLER، به‌دنبال تجهیز نیروهای خود به نسل جدیدی از تسلیحات تهاجمی دوربرد و پرسرعت است. این طرح که زیر نظر دفتر قابلیت‌های استراتژیک قرار دارد، به‌منظور رقابت مستقیم با افزایش نفوذ نظامی چین در منطقه هند-اقیانوس آرام کلید خورده است.
ساختار بودجه و حوزه‌های کلیدی
SHOTCALLER از چند زیرمجموعه تشکیل شده که بزرگ‌ترین آن «برنامه فناوری‌های نوآورانه پیشرفته» با سهم ۱.۱۶ میلیارد دلاری در بودجه ۲۰۲۶ است. این برنامه به پنتاگون اجازه می‌دهد فرآیندهای مرسوم خرید تسلیحات را دور زده و نمونه‌های اولیه را مستقیماً در بازه‌های زمانی کوتاه، در پنج نیروی مسلح آمریکا آزمایش کند. اهداف اصلی شامل:
- ایجاد یک زنجیره کشتار یکپارچه با ادغام آتش‌های دوربرد و داده‌های متحرک مبتنی بر ماهواره
- تقویت قابلیت واکنش سریع و کوبنده در صورت بحران‌های نظامی سطح بالا
فهرست برخی پروژه‌های سری
در مجموع ۲۵ طرح با اسامی رمز هیجان‌انگیزی مانند «آزگارد»، «بلک مارلین»، «لازاروس» و «رولینگ دایس» تحت این برنامه تعریف شده‌اند. بخش عمده‌ای از تخصیص‌ها به حساب پروژه‌های محرمانه واریز شده تا جزییات فنی و عملیاتی آن‌ها از دید عموم و حتی بیشتر ناظران دولتی مخفی باقی بماند.
پیامدها و چالش‌های احتمالی
پروژه‌های سری SHOTCALLER در صورت موفقیت، نقطه عطفی در بازدارندگی آمریکا تبدیل می‌شوند اما نگرانی‌هایی نیز به‌وجود می‌آورد:
- افزایش رقابت تسلیحاتی و واکنش مشابه رقبایی مانند چین
- پرسش درباره شفافیت بودجه‌ای و نظارت کنگره بر طرح‌های محرمانه
همزمان، تأکید پنتاگون بر شتاب در توسعه و آزمایش نمونه‌ها، نشان می‌دهد واشنگتن قصد دارد به‌سرعت فاصله فناورانه با حریفان را کاهش دهد.
