محققان کلینیک مایو آمریکا موفق به کشف روشی نوین برای مقابله با دیابت نوع یک شدند؛ روشی که ریشه در شناخت رفتار سلولهای سرطانی دارد و میتواند تحولی در درمان بیماریهای خودایمنی ایجاد کند.
استفاده از پوشش قندی برای محافظت سلولهای بتا
در این پژوهش، دانشمندان دریافتند که سلولهای سرطانی برای فرار از سیستم ایمنی بدن، خود را با مولکولی به نام «اسید سیالیک» میپوشانند. این مولکول باعث میشود سلولهای سرطانی بهعنوان عناصر بیخطر شناخته شوند و از حمله ایمنی در امان بمانند. گروه تحقیقاتی کلینیک مایو با وارونهسازی این مکانیسم، موفق شدند سلولهای بتای پانکراس را نیز با همین مولکول پوشش دهند تا از تخریب توسط سیستم ایمنی در دیابت نوع یک جلوگیری شود.
مهندسی سلولهای بتا با آنزیم ST8Sia6
ویرجینیا شاپیرو، ایمونولوژیست و سرپرست این تحقیق، توضیح داد که آنزیم ST8Sia6 نقش کلیدی در افزایش اسید سیالیک روی سطح سلولها دارد. این آنزیم پیشتر در سلولهای توموری بررسی شده بود و اکنون در مدلهای پیشبالینی دیابت نوع یک، برای محافظت از سلولهای بتا بهکار گرفته شده است. محققان با دستکاری ژنتیکی سلولهای بتا برای تولید این آنزیم، موفق شدند در ۹۰ درصد موارد از بروز دیابت نوع یک جلوگیری کنند.
حفظ عملکرد سیستم ایمنی و جلوگیری از تخریب سلولهای بتا
جاستین چو، دانشجوی دکترای پزشکی و یکی از اعضای تیم تحقیقاتی، اعلام کرد که سلولهای مهندسیشده نهتنها سالم باقی ماندند، بلکه سیستم ایمنی بدن نیز بدون اختلال به فعالیت خود ادامه داد. این یافتهها نشان دادند که پاسخ ایمنی به سلولهای بتای اصلاحشده کاملاً اختصاصی بوده و از بروز خودایمنی علیه این سلولها جلوگیری شده است.
چشمانداز درمانی جدید برای دیابت نوع یک
در حال حاضر، درمان دیابت نوع یک شامل تزریق انسولین مصنوعی یا پیوند سلولهای جزایر پانکراس است که نیازمند سرکوب کامل سیستم ایمنی بدن است. شاپیرو ابراز امیدواری کرد که با استفاده از سلولهای بتای مهندسیشده، بتوان سلولهایی قابل پیوند تولید کرد که نیازی به سرکوب ایمنی نداشته باشند. این رویکرد میتواند مسیر درمانی جدیدی برای بیماران دیابت نوع یک فراهم کند.
انتشار نتایج در مجله معتبر علمی
نتایج این تحقیق در مجله «Journal of Clinical Investigation» منتشر شده و توجه جامعه علمی را به خود جلب کرده است. اگرچه این پژوهش هنوز در مراحل اولیه قرار دارد، اما میتواند زمینهساز تحول در درمان بیماریهای خودایمنی و بهبود کیفیت زندگی بیماران باشد.

این کشف علمی، نقطه تلاقی دو حوزه مهم پزشکی یعنی سرطان و دیابت است و نشان میدهد که شناخت دقیق رفتار سلولی میتواند راهحلهایی نوآورانه برای درمان بیماریهای پیچیده ارائه دهد.




