در پی تصویب افزایش سقف سنی پذیرش دانشجو در دانشگاه فرهنگیان تا ۳۰ سال، انتقادات گسترده‌ای از سوی کارشناسان تربیتی مطرح شده و زمزمه‌های بازنگری این مصوبه به گوش می‌رسد. برخی نمایندگان هیئت‌علمی خواستار ارائه شواهد پژوهشی پشت تصمیم‌گیری هستند تا مبنای تغییر مرز سنی روشن شود.
گروهی از متخصصان تعلیم و تربیت معلمی را مهارتی تخصصی می‌دانند که باید از دیپلم تا جذب در دانشگاه پیوستگی آموزشی داشته باشد. در مقابل، فارغ‌التحصیلان سایر رشته‌ها می‌گویند با افزایش سقف سنی می‌توانند مسیر جذب به حرفه معلمی را طی کنند؛ اما مخالفان افزایش سن معتقدند این اقدام می‌تواند «گپ نسلی» بین معلم ۴۰ ساله و دانش‌آموز ایجاد کند.
حمیدرضا قائم‌پناه، معلم و کارشناس آموزش و پرورش، مصوبه اخیر را فاقد پشتوانه کارشناسی دانسته و تصریح کرده است: «تضاد این تصمیم با مأموریت استراتژیک دانشگاه فرهنگیان آشکار است و تصویب آن بدون حضور تمامی اعضا و بررسی همه‌جانبه انجام شده.» او هشدار داده که تبعات مالی و بازنشستگی نیز باید در فرایند تصمیم‌سازی دیده شود.
منتقدان از شورای عالی انقلاب فرهنگی درخواست کرده‌اند حداکثر طی دو هفته آینده مصوبه را بازبینی کند. آن‌ها می‌گویند بدون انتشار نتایج مطالعات تطبیقی و تحقیقات ملی، چنین تصمیم شتاب‌زده‌ای نمی‌تواند برای آینده آموزش‌وپرورش کشور ثمربخش باشد.
به‌منظور حفظ استانداردهای حرفه‌ای و رعایت عدالت آموزشی، پیشنهاد شده دوره‌های توانمندسازی معلمی ویژه متقاضیان بالای ۳۰ سال طراحی شود. این راهکار می‌تواند تعامل بین‌نسلی را بهبود بخشد و هم‌زمان از پتانسیل تحصیل‌کردگان سایر رشته‌ها در ارتقای کیفیت تدریس بهره گیرد.
در نهایت، فعالان حوزه آموزش‌وپرورش تأکید دارند تصمیماتی که سرنوشت معلم و دانش‌آموز را رقم می‌زند باید بر اساس پژوهش‌های میدانی، داده‌های آماری و گفتمان تخصصی صورت گیرد تا به اهداف سند تحول بنیادین نزدیک‌تر شود.
