داده‌های جدید آژانس بین‌المللی انرژی نشان می‌دهد که میانگین افت طبیعی تولید میادین نفت متعارف به ۵.۶ درصد و گاز متعارف به ۶.۸ درصد در سال رسیده است. این آمار، ناشی از اتکای بیشتر به منابع شیل و پروژه‌های عمیق فراساحلی است که پس از اوج تولید، سرعت کاهش بهره‌وری در آنها بالاتر است.
پیامدها برای بازار و امنیت انرژی
توقف یا کاهش سرمایه‌گذاری در میادین فعلی می‌تواند سالانه معادل ۵.۵ میلیون بشکه نفت خام (برابر با مجموع تولید برزیل و نروژ) از چرخه عرضه حذف کند. این قضیه نه‌تنها به افزایش ناپیوسته قیمت‌ها و تشدید نوسانات می‌انجامد، بلکه زیرساخت تأمین انرژی اروپا و آسیا را در برابر بحران‌های احتمالی آسیب‌پذیر می‌کند.
ضرورت شتاب در سرمایه‌گذاری
- جبران افت تولید میادین موجود با حفاری چاه‌های تازه و تعمیر تجهیزات فرسوده
- تخصیص منابع مالی کافی برای اعمال اصلاحات تکنولوژیک و افزایش بهره‌وری استخراج
بدون این اقدامات، حتی اگر تقاضای جهانی ثابت بماند، عرضه قادر به پاسخگویی نخواهد بود و ریسک تأمین پایدار انرژی بالا خواهد رفت.
راهکارهای بلندمدت برای ثبات بازار
- تنوع‌بخشی به منابع با ادغام سرمایه‌گذاری در پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر و هیدروکربنی
- طراحی سیاست‌های تشویقی و کاهش ریسک قانونی برای جذب سرمایه‌گذاران خصوصی و دولتی
ادغام این راهبردها می‌تواند ضمن پوشش افت طبیعی میادین، از وابستگی صرف به منابع نفتی و گازی بکاهد و مسیر رسیدن به اهداف پایداری و شفافیت در بازار انرژی را هموار کند.
