در حالی که زاهد والنسیا آمریکایی پس از حذف کامران قاسم‌پور در وزن ۸۶ کیلو، او را «خیلی کوچک» خواند، رحمان عموزاد در وزن ۶۵ کیلو، پاسخ کوبنده‌ای داد و رئال وودز از آمریکا را با نتیجه ۱۲ بر یک مغلوب کرد. فدراسیون جهانی کشتی هم با انتشار فیلمی از عموزاد، زیرنویس «حالا چه کسی خیلی کوچک است؟» را اضافه کرد و در یک ایموجی طعنه‌آمیز، صحه بر این انتقام غرورآفرین گذاشت.
از ناامیدی تا انگیزه‌سازی
کامران قاسم‌پور که برای رسیدن به فینال جهان می‌جنگید، در نیمه‌نهایی مقابل والنسیا نتوانست دفاع کند و با حساب ۷-۰ از تشک خارج شد. این شکست و کری‌خوانی حریف به سرعت در شبکه‌های اجتماعی دست به دست شد و تبدیل به چالش روانی برای اعضای تیم شد. اما حضور رحمان عموزاد در روز بعد، مثل تولدی دوباره برای کاروان ایران بود که ثابت کرد روحیه ملی‌پوشان هیچ‌گاه با یک باخت سُست نمی‌شود.
چه چیزی درس گرفتیم؟
- اهمیت کنترل ذهنی: واکنش سریع عموزاد نشان داد آمادگی فنی اگر با آمادگی روانی همراه باشد، هر حریف سختی را می‌توان شکست داد.
- حس رقابت سالم: انتقام عموزاد نه‌تنها بار انتقام‌جویی نداشت، بلکه با سبک ورزشی خودِ کشتی – احترام به حریف پس از شکست – نشان داد چطور می‌توان با اخلاق، مقابل تحقیر ایستاد.
عموزاد حالا با این پیروزی مقتدرانه، قدم در مسیر فینال گذاشته و فرصتی برای آن دارد که علاوه بر مدال، پیام صلح و احترام در عرصه بین‌المللی را هم بر دوش کشتی ایران حمل کند. صدای ایران در تشک‌های جهانی امروز رسا و قدرتمندتر از همیشه به گوش می‌رسد.
