احمد حمزه‌لو، عضو تیم ملی پارادوچرخه‌سواری ایران، با وجود سابقه جانبازی و حضور در عرصه ورزش قهرمانی، از عدم حمایت مالی و لجستیکی هیچ ارگانی ابراز گلایه کرده است. او در شرایطی سخت و با کمترین امکانات، خود را برای مسابقات آماده می‌کند، در حالی که فدراسیون دوچرخه‌سواری هیچ اعزام برون‌مرزی برای پارادوچرخه‌سواری تا پایان سال ۲۰۲۵ پیش‌بینی نکرده است.
نبود اعزام برون‌مرزی و چالش تمرین در جاده
حمزه‌لو توضیح داد که طبق اعلام فدراسیون دوچرخه‌سواری، تا پایان سال ۲۰۲۵ هیچ برنامه‌ای برای اعزام پارادوچرخه‌سواران به مسابقات خارج از کشور وجود ندارد و ورزشکاران تنها می‌توانند در مسابقات قهرمانی کشور و داخلی شرکت کنند. با این حال، او تمرینات خود را پس از مسابقات قهرمانی آسیا تایلند (که به دلیل نداشتن کلاس بین‌المللی نتوانست در آن شرکت کند) به طور جدی پیگیری کرده و هر روز در جاده رکاب می‌زند تا از نظر بدنی افت نکند.
این ورزشکار لرستانی با اشاره به فقدان پیست دوچرخه‌سواری در شهر خود، مجبور است تمرینات خود را تنها در جاده پیگیری کند تا برای مسابقات قهرمانی کشور در ماده‌های استقامت و تایم‌تریل انفرادی آماده شود. او تأکید کرد که رکاب زدن در جاده‌ها امنیت جانی ندارد، اما چاره‌ای جز دست و پنجه نرم کردن با این شرایط برای حفظ آمادگی بدنی ندارد.
کمبود تجهیزات و وعده‌های بی‌سرانجام مسئولان
حمزه‌لو همچنین به مشکلات جدی خود از نظر تجهیزات اشاره کرد: “با کمترین امکانات و تجهیزات در استان لرستان خود را برای مسابقات پارادوچرخه‌سواری آماده می‌کنم و شرایط به هیچ وجه راضی‌کننده نیست.” وی افزود که با وجود جانباز بودن، از هیچ ارگانی حمایت نمی‌شود. او سه سال پیش، به دلیل شکستن دوچرخه‌اش، مجبور شد ۳۰۰ میلیون تومان هزینه شخصی کند. در آن زمان، یکی از ارگان‌ها به او قول پرداخت هزینه را داده بود، اما با گذشت سه سال، نه تنها حمایتی صورت نگرفته، بلکه هر بار که مراجعه می‌کند، تنها با وعده‌های بی‌سرانجام روبرو می‌شود.
او مثال دیگری آورد و گفت: “حتی قبل از مسابقات قهرمانی آسیا تایلند، چون لاستیک دوچرخه‌ام خراب شده بود، ۱۵۰ میلیون تومان هزینه کردم و مسئولان قول دادند که کمک خواهند کرد، اما تا امروز منتظر حمایت آن‌ها هستم.”
انتقاد از رویکرد مسئولان و امید به آینده
این عضو تیم ملی پارادوچرخه‌سواری با انتقاد شدید از رویکرد برخی مسئولان اظهار داشت: “مسئولان یاد گرفته‌اند فقط زمانی که مدال کسب می‌کنید عکس یادگاری بگیرند بدون این که حمایت لازم را انجام دهند.” این اظهارات نشان‌دهنده چالش‌های عمده‌ای است که ورزشکاران پارالمپیکی در ایران با آن روبرو هستند، به خصوص در زمینه تأمین هزینه‌های بالای تجهیزات تخصصی و آماده‌سازی برای رقابت‌های بین‌المللی.
در مورد مشکل کلاس‌بندی پزشکی که در قهرمانی آسیا تایلند داشت، حمزه‌لو توضیح داد که قرار بود فدراسیون دوچرخه‌سواری او را به مسابقات جهانی بلژیک اعزام کند تا در آنجا کلاس‌بندی بین‌المللی شود، اما به دلیل عدم آمادگی روحی، شرایط اعزام به مسابقات را نداشته است. با این حال، قرار است در هر تورنمنتی که در سال ۲۰۲۶ اعزام شود، ابتدا کلاس‌بندی پزشکی انجام شده و سپس در مسابقات شرکت کند.
این شرایط، سوالات جدی را درباره آینده ورزش پارالمپیک ایران و حمایت از قهرمانانی که با وجود محدودیت‌های جسمی، با عشق و علاقه به دنبال افتخارآفرینی برای کشورشان هستند، مطرح می‌کند. آیا مسئولان مربوطه به این درخواست‌ها و نیازهای حیاتی ورزشکاران توجه خواهند کرد؟
