در دنیای فوتبال امروز خوزستان، جایی که لیگهای حرفهای با تکیه بر سرمایههای مالی به حیات خود ادامه میدهند، فوتبال محلات اهواز با نیروی عشق و شور مردمی، بار دیگر کورسوی امید را در دل اهالی فوتبال روشن کرده است. این بازگشت پرشور، در حالی اتفاق میافتد که بسیاری از تیمهای باشگاهی استان، به دلیل استفاده از بازیکنان غیربومی، با ناامیدیهایی روبرو هستند.
خیزش دوباره فوتبال محلات در بزرگترین معدن بازیکنسازی
محسن بابادی، مربی فوتبال، به نکتهای حیاتی اشاره میکند: «پس از افول فوتبال محلات طی یکی دو دهه اخیر در بزرگترین معدن پرورش بازیکنان فوتبال کشور یعنی اهواز، شاهد رشد چشمگیری در مناطق مختلف اهواز هستیم.» او این پیشرفت را حاصل زحمات شبانهروزی دو تا سه سال اخیر و افزایش میل و رغبت مسئولان، متولیان و خود ورزشکاران به این حوزه میداند.
دلایل متعددی در افول گذشته ورزش محلات، به ویژه فوتبال، نقش داشتهاند؛ از مشکلات اقتصادی جامعه و افزایش زمینه بزهکاریها گرفته تا کاهش و تغییر کاربری زمینهای خاکی و رشد هزینههای تیمداری. اما شاید یکی از مهمترین عوامل، جذابیتهای ویرانگر گوشیهای هوشمند و فضای مجازی بود که طی یک دهه اخیر، توجه جوانان را از زمینهای خاکی به سمت صفحههای نمایش معطوف کرده بود.
بازگشت به واقعیت: ورزش، تفریح و سلامتی حقیقی
بابادی تأکید میکند که به همه ثابت شده است که هیچ چیز نمیتواند جای فعالیتهای حقیقی و ورزش را بگیرد. او میگوید: «امروزه فضای سبز و پارکهای اهواز مملو از دختران، پسران، جوانان، زنان، مردان و افراد میانسالی است که صبحها و بعدازظهرها در حال ورزش و فعالیتهای بدنی هستند.» از دوچرخهسواری، نرمش و نرمدوی گرفته تا بدمینتون و والیبال. باشگاههای ورزشی نیز دیگر جای سوزن انداختن ندارند و گرایش بانوان به ورزش بیش از گذشته شده است، که این خود خبر مسرتبخشی برای رشد سلامت جامعه استان محسوب میشود.
شور و هیجان بینظیر: فینال جام حذفی فوتبال محلات اهواز
در میان این تحولات، فوتبال محلات طی سالهای اخیر به شکلی پررنگتر ظاهر شده و مسابقات آن با شور و هیجان بینظیری همراه است. این مربی فوتبال با اشاره به استقبال بینظیر از فینال جام حذفی فوتبال محلات اهواز، عنوان کرد: «امسال مسابقات در سطحی بالا و با کیفیتی برگزار شد که حتی جدیت و حساسیت لیگ برتر نیز به پای آنها نمیرسید. معتقدم لیگهای مختلف فوتبال با پول سرپا هستند و فوتبال محلات با عشق.»
دعوت از چهرههای مطرح ورزشی و سیاسی در کنار زمین و حضور جواد خیابانی، گزارشگر مطرح و خبرساز ورزش کشور، شور و هیجان عجیبی به فینال جام حذفی فوتبال محلات بخشید. فینالی که بیش از ۱۰ هزار تماشاگر کنار زمین و روی سکوها داشت و حدوداً یکصد هزار نفر نیز به صورت زنده در حال تماشای این مسابقه مهیج بودند. بابادی میافزاید: «در فصلی که گذشت، به جز بازیهای فولاد و استقلال خوزستان با سرخابیهای پایتخت در اهواز، تقریباً در هیچ رقابت دیگری از این دو تیم شاهد این حجم انبوه از تماشاگر نبودهایم. پس اینها نشانگر جایگاه و نقش والای ورزش محلات میان علاقهمندان فوتبال استان است.»

نظم و دلسوزی در برگزاری این فینال در کنار مراسم حرفهای و بینقص اهدای جام، که نمادهای سنتی همچون “دله قهوه” و صنایع دستی مرتبط با فرهنگ خوزستان را در خود داشت، نه تنها تفریح و سرگرمی بود، بلکه به معنای واقعی کلمه، احترام به فرهنگ و صنایع دستی خوزستان نیز محسوب میشد. در واقع، این فینال یک رویداد فرهنگی، تربیتی، آموزشی و کاملاً متناسب با فرهنگ غنی خوزستان بود.
شاهین آخرآسفالت قهرمان شد، اما احترام ماندگار شد
در این مسابقه دیدنی، تیم فوتبال شاهین آخرآسفالت با نتیجه ۲ بر صفر از سد امید سهراه گذشت. اما فراتر از نتیجه، محسن بابادی به نکتهای مهم اشاره کرد: «در تمامی لحظات شاهد احترام متقابل تماشاگران، مسئولان و بازیکنان دو تیم به یکدیگر بودیم.» این فینال خاطرات بازیهای پرتماشاگر جنوب، شاهین و استقلال اهواز در اواخر دهههای ۶۰ و ۷۰ را تداعی کرد.
چشمانداز آینده: محلات، منبع اصلی تغذیه فوتبال استان
بابادی ابراز امیدواری کرد که این حرکت آغاز شده، روز به روز گستردهتر و پرقدرتتر در ورزش محلات پیش برود و تداوم یابد. او آرزو دارد که در آینده نزدیک، تیمهای تراز اول فوتبال استان از همین بازیکنان محلات مملو شده و مجدداً محلات تغذیهکننده اصلی فوتبال استان شوند. این مهم، در نهایت منجر به کاهش آسیبهای اجتماعی نیز خواهد شد. اما او تأکید میکند که تمامی اینها نیاز به حمایت بیشتر مسئولان مختلف استانی دارد، هم حمایت معنوی و هم مادی.
در پایان، این مربی فوتبال از تمامی عوامل اجرایی، برگزارکنندگان، تماشاگران، بازیکنان، رسانهها، دلسوزان، حامیان مالی و هماهنگکنندگان این مسابقات قدردانی کرد. او میگوید: «در میان ناامیدی از فوتبال استان به علت پر شدن تیمها از بازیکنان غیربومی، فوتبال محلات اهواز کورسوی امید چشم و دل اهالی فوتبال را یک بار دیگر روشن کرد.» وی از استعدادیابها، ایجنتها و مربیان تیمهای لیگهای مختلف استان استدعا کرد که همچون گذشته به فوتبال محلات سر بزنند و از این همه استعداد ناب و گوهرهای نایاب حمایت کنند. آیا این حرکت میتواند الگویی برای احیای فوتبال پایه در سایر نقاط کشور باشد؟